IDEOLOGIA NEW AGE

 

 

A Duch wyraźnie mówi, że w późniejszych czasach niektórzy odstąpią od wiary, zwracając się do duchów zwodniczych i nauk demonów, i obłudnie okłamując tych, którzy mają wypalone sumienia, zabraniając zawierania małżeństw i przyjmowania pokarmów, które stworzył  Bóg, aby z dziękczynieniem spożywali je wierni, którzy poznali prawdę (gr. 1Tm 4:1-3).

 

New Age, czyli po polsku ideologia Nowej Ery, to najbardziej popularny ruch minionego stulecia. Według astrologicznego założenia ideologów Nowej Ery, ludzkość przez ostatnie 2000 lat żyła w Erze Ryb, a teraz weszła w znak zodiaku Wodnika. Prorocy Nowej Ery twierdzą, że Era Wodnika będzie najwspanialszym okresem w dziejach ludzkości, bo w tym czasie relacje społeczne będą nacechowane tolerancją i zaufaniem. Dzięki temu ludzkość osiągnie nieznaną dotąd jakość życia, dzięki której dojdzie do transformacji społeczeństw i harmonii z przyrodą. Na świecie zapanuje pokój, bo będzie tylko jedno globalne państwo z jedną uniwersalną religią i nowym systemem ekonomicznym, w którym nie będzie biedy ani niedostatku. To wszystko będzie możliwe, gdy mieszkańcy ziemi przejdą na wyższy stopień ewolucji, poprzez osiągnięcie wyższego stanu świadomości.

 

Jednak żeby w pełni zrozumieć ideologię ruchu Nowej Ery, którego ideologia ma źródło w wiedzy tajemnej, trzeba się cofnąć 100 lat wstecz do jego źródła, którym jest Towarzystwo Teozoficzne i nauki demonów, które w latach 1919-1949 otrzymała spirytystka "Alice Bailey" przez pismo automatyczne. Następnie zawarła je w 24 książkach do dzisiaj wydawanych przez wydawnictwo Lucispress (pierwotnie: Lucifer Publishing Company), które Alice Bailey założyła wraz ze swoim mężem, Foster'em Bailey w 1920 roku w Wielkiej Brytanii. Dzisiaj jest to stowarzyszenie non profit (Lucy Trust) i fundusz powierniczy o globalnym zasięgu, który jest powiązany z ONZ i ma swoje oddziały w Wielkiej Brytani (Lucis Trust Ltd), w USA (Lucis Trust & World Goodwill), w Szwajcarii (Lucis Trust Association), w Holandii (Lucis Trust Stichting) i prowadzi blog World Goodwill, który koncentruje się na definiowaniu celów zrównoważonego rozwoju ludzkości, zgodnego z założeniami objawień Alice Bailey i Agendą 2030.

 

www.lucispress.org.za         www.lucistrust.org

 

Książki Alice Bailey są dzisiaj rozpowszechniane na całym świecie i dotychczas zostały wydane w języku: duńskim, holenderskim, francuskim, niemieckim, hiszpańskim, portugalskim, japońskim, rosyjskim, greckim, włoskim, polskim, szwedzkim, armeńskim, bułgarskim, czeskim, węgierskim, fińskim, islandzkim, rumuńskim i wietnamskim. Te 24 tomy zawierają wszystkie treści, które zostały w tamtym czasie przekazane Alice Bailey, przez "duchową hierarchię mistrzów starożytnej mądrości". W tych pismach po raz pierwszy pojawiły się terminy Nowa Era i Era Wodnika. Zawierają one szczegółowe wskazówki dla uczniów duchowej hierarchii z drugiej połowy XX wieku (czyli dla osób z naszych czasów) i omawiają wszystkie zmiany, które muszą nastąpić w mentalności społeczeństw, aby można zaprowadzić Nowy Porządek Świata. Te spirytystyczne przekazy są dzisiaj fundamentem i instrukcją wdrażania ideologii Nowej Ery, i są głoszone nawet w kościołach ewangelicznych pod przykrywką wizji i nauk przebudzenia , objawień proroków Nowej Reformacji Apostolskiej, filozofii korporacyjnych i szkoleń dla liderów.

 

W jednej z książek Alice Bailey znalazła się nawet informacja, że duchowa przemiana społeczeństw zacznie się 50 lat po objawieniu się Alice Bailey "hierarchi mistrzów starożytnej mądrości". Zgodnie z tym zapisem, niejawne wprowadzanie tych zmian zaczęto w 1969 roku, a po roku 1975 zaczęły być realizowane w sposób całkowicie jawny, przez masonerię, systemy edukacyjne i kościoły.

 

Ideologia Nowej Ery nie przypadkowo przyszła do Europy ze Stanów Zjednoczonych, gdzie masoneria dzierży władzę już od kilkuset lat, gdyż masonerię łączy z Towarzystwem Teozoficznym wspólny cel, którym jest unicestwienie biblijnego chrześcijaństwa. Ten globalny system (utożsamiany przez masonów z wieżą Babel) ma funkcjonować pod przewodnictwem tzw. Lorda Maitreya, który według wyznawców Nowej Ery sprawuje w duchowej hierarchii urząd nauczyciela świata. Mimo, iż Biblia nazywa tego kosmicznego zbawiciela antychrystem, oraz człowiekiem niegodziwości i zatracenia, to Demonizm z nurtu charyzmatycznego i Nowej reformacji Apostolskiej cały czas utożsamiają jego nadejście z powrotem Jezusa Chrystusa.

 

TEOZOFIA

(gr. theos – bóg / sophia – mądrość)

 

Teozofia jest mistyczno-okultystyczną filozofią, która zakłada, że przez poznanie odwiecznej mądrości można dostąpić oświecenia, dlatego teozofowie koncentrują się na zdobywaniu wiedzy na temat boskości, oraz pochodzeniu i celu istnienia wszechświata. W myśl zasad okultyzmu, teozofowie nie kierują się żadnym ścisłym kodeksem etycznym, gdyż wszelkimi sposobami dążą do stworzenia uniwersalnego braterstwa, poprzez ekumenizm kultur, ekumenizm religii i ekumenizm płci.

 

Chociaż obecnie teozofia nierozerwalnie kojarzy się z Towarzystwem Teozoficznym, to jednak jest dużo starsza, gdyż termin teozofia po raz pierwszy został użyty w III wieku, przez Amoniusza Sakkasa, jako synonim teologii, określający wspólny dla wszystkich religii system etyczny. Pierwotne znaczenie tego słowa zaczęło się zmieniać w XIII wieku, gdy pojawiło się rozróżnienie na teozofów - jako mędrców inspirowanych wszelkimi "świętymi księgami", oraz teologów chrześcijańskich. Teozofia, obok astrologii, okultyzmu, kabały, hermetyzmu, alchemii i nauk różokrzyżowców, jest obecnie jednym z prądów w zachodniej myśli ezoterycznej, którymi kieruje się masoneria.

 

TOWARZYSTWO TEOZOFICZNE

 

W 1875 roku, spirytystka Helena Pietrowna Bławatska i Henry Steel Olcott, założyli w Nowym Jorku Towarzystwo Teozoficzne, którego dewiza do dzisiaj brzmi: „Nie ma religii wyższej od prawdy”, a którego członkami mogą być wyłącznie osoby reprezentujące wysoki poziom intelektualny. Od tamtej pory Towarzystwo Teozoficzne stało się nieoficjalną religią, głoszącą synkretyzm religijny (zjednoczenie wszystkich religii), a jej głównymi celami jest:

 

(1) Tworzenie globalnej jedności i braterstwa wszystkich ludzi, bez podziału na rasy, religie, płeć, pochodzenie społeczne oraz kolor skóry, z równoczesnym odrzuceniem chrześcijańskich zasad moralnych, jako przestarzałego światopoglądu pozbawionego tolerancji.

 

 

(2) Wspieranie wszelkich studiów porównawczych w zakresie religii, filozofii i nauki.

 

 

(3) Badanie wszelkich niewyjaśnionych praw przyrody oraz mocy drzemiących w człowieku.

 

W pismach Heleny Bławatskiej można znaleźć zapis, że Towarzystwo Teozoficzne nie jest jednorodne, lecz dzieli swoich członków na zwykłych i wtajemniczonych. Zwykły członek nie jest wtajemniczany i nie stawia mu się żadnych wymagań, w przeciwieństwie do osób z wewnętrznego kręgu, do którego trafiają tylko ci, którzy złożyli ślubowanie i zobowiązali się do ścisłego przestrzegania okultystycznych zasad towarzystwa. To powoduje, że wypowiedzi Teozofów są często dwuwarstwowe i pod powszechnie rozumianymi treściami skrywają ukryte znaczenia. Wiele teozoficznych wyra-żeń przypomina terminologię chrześcijańską, jednak za tymi pozornymi podobieństwami kryją się zupełnie inne treści. Język teozoficzny różni się też od języka naukowego, ponieważ nie posiada definicji pojęć, a opisów dokonuje się za pomocą ogólników, alegorii i przenośni.

 

Teozofowie wierzą w istnienie wniebowstąpionych tybetańskich mistrzów, nazywanych mahatmami, którzy objawili się Alice Bailey, jako duchowa hierarchia mistrzów starożytnej mądrości. Są to byty duchowe utożsamiane przez ludzi z Bożymi aniołami, którymi jednak nie są. W przypadku ludzi, duchowymi mistrzami teozofowie określają takich ludzi, jak: guru, mentorzy lub coache, którzy poprzez długotrwałą naukę, albo praktykowanie jogi lub innych wschodnich technik tzw. rozwoju osobistego, osiągnęli duchowe mistrzostwo i stan wyższej świadomości, dlatego teraz mogą prowadzić do oświecenia innych. Towarzystwo Teozoficzne nie jest uznawane za religię, jednak kieruje się ściśle sprecyzowanymi wierzeniami:

 

• w bezosobowy absolut i wszechobecną świadomość

• w wieczność kosmosu i natury, jako emanacji absolutu

• w karmę, reinkarnację i ewolucję

• w uniwersalne braterstwo ludzi i wiar

• w siedmioraką istotę człowieka, do której (tak, jak w hinduizmie) zaliczają: ciało fizyczne, życiową energię, ciało eteryczne, zwierzęcą duszę, intelekt, jaźń i odzwierciedlenie boskości.

 

Członkowie Towarzystwa Teozoficznego wierzą w reinkarnację, ewolucję, aurę, czakry i starożytne rytuały. W teozofię są też zaangażowani członkowie wielu innych światopoglądów, ruchów okultystyczno-przebudzeniowych i bractw ezoterycznych, tj.: Szkoła Tajemna (Alice Bailey), antropozofia (Rudolf Steiner / zob. Pedagogika i szkoły Waldorfskie), lub Starożytny i Mistyczny Zakon Różo-krzyża (AMOROC) - który kieruje się tymi samymi wierzeniami, co Towarzystwo Teozoficzne.

 

POLSKIE TOWARZYSTWO TEOZOFICZNE

 

W 1923 roku powstało także Polskie Towarzystwo Teozoficzne, którego prezesem został Andrzej Kajfosz, pochodzący z miejscowości Nydek na Śląsku Cieszyńskim. Do Towarzystwa Teozoficznego przystąpiło wtedy wielu znanych ludzi, którzy na Śląsku Cieszyńskim nadal uchodzili za chrześcijan i byli nazywani „jednościowcami”. Jednak wszystkie ich publikacje są nacechowane teozoficzną retoryką, która zaciera granice pomiędzy światłością a światem ciemności, łącząc Słowo Boże z ezoteryką, a duchowość z nauką i prawami fizyki, co bardzo czytelnie ukazują np. pseudo-biblijne publikacje Andrzeja Kajfosza, oparte na teozoficznych tezach i ezoterycznej retoryce, które publikował w swoim czasopiśmie „Teozofja” (wcześniej „Wyzwolenie”).

 

Dla duchowych ślepców, teozoficzne publikacje na temat Słowa Bożego mogą brzmieć wiarygodnie, ale osoby żyjące w prawdzie szybko zauważają, że są one nacechowane mistycyzmem i teozoficzno-ekumeniczną retoryką. Przykładem jest wiele teozoficznych prac Andrzeja Kajfosza, które odnosiły się do Biblii i miały biblijne tytuły, tj: Wniebowzięcie, Odkupienie, O cierpieniu i umacnianiu wiary i zbawienia, O wyzwoleniu spod panowania zakonu przez wiarę, O odpuszczeniu grzechów i mocy Chrystusowej, Podstawowe zasady życia duchowego, Zmartwychwstanie Chrystusa i wniebowstąpienie, Zesłanie Ducha Świętego, Komentarz do Pięcioksiągu, O modlitwie Jezusowej, itp.; Jednak równolegle publikował on treści głęboko okultystyczne, tj.: System Radża Jogi, Bhagawad Gita, Gupta Widya (Wiedza Tajemna), Tłumaczenie Objawienia Świętego Jana w duchu ezoterycznego chrześcijaństwa i mistyki, 26 rozdział Dziejów Apostolskich w duchu ezoterycznego chrześcijaństwa i mistyki, Jedność życia uniwersalnego w wszechświecie, Inwolucja i ewolucja, itp.

 

Gdy Bóg mówi w swoim słowie bardzo wyraźnie:

„Jaki związek ma świątynia Boga z bałwanami? (Dlatego) Wyjdźcie spośród nich i odłączcie się, mówi Pan, i nieczystego się nie dotykajcie, a (dopiero) wtedy was przyjmę i będę waszym Ojcem, a wy będziecie moimi synami i córkami, mówi Pan Wszechmogący” (2Kor 6:16-18).

Kolejną pseudonauką zgłębianą od wielu lat przez teozofów jest tao-fizyka, łącząca świat duchowy z fizyką i technologiami (CERN). Można ją dostrzec w kilku publikacjach byłego doradcy ONZ, Józefa Kajfosza (1933-2021), który też pochodził z Zaolzia i rozpropagował w Polsce zwodnicze nauki Williama Branhama oraz Nowej Reformacji Apostolskiej, które od ponad 20 lat powodują wśród chrześcijan rozłamy i wielu ludzi sprowadziły na manowce, ponieważ w obydwu przypadkach są subtelną mieszaniną treści biblijnych z okultyzmem.

 

IDEOLOGIA NOWEJ ERY

„Nowa Era to struktura będąca systemem sieci, mających kształtować kolejny etap ewolucji ludzkości, która zostanie uwolniona od przestarzałych barier rodzinno kulturowych” - Marylin Ferguson „Konspiracja Wodnika”.

Do prekursorów tego nurtu należą: Eliphas Lévi, Alice Bailey, Aldous Huxley, Rudolf Steiner, Aleister Crowley, Jiddu Krishnamurti, Erich Fromm, Arnold Joseph Toynbee, Shirley MacLaine, Marilyn Ferguson, Carl Gustaw Jung, Fritjof Capra, Emanuel Swedenborg oraz jezuita Teilhard de Chardin, którego nauka o kosmicznym Chrystusie stała się jednym z dogmatów ideologii Nowej Ery.

 

Ten nieformalny wielowymiarowy ruch kulturowy narodził się w latach sześćdziesiątych w USA, następnie zdobył liczne grono zwolenników na całym świecie, którzy twierdzą, że na świecie zapanował globalny kryzys (przeludnienie i katastrofa ekologiczna), który można przezwyciężyć tylko poprzez całościową zmianę myślenia ludzkości.

 

Duchowość New Age najpierw była rozpowszechniana przez środowiska teozoficzno-ezoteryczne, następnie przez ruch hippisowski i show biznes, a obecnie przez media oraz wyznawców New Age i religii wschodu, jako rodzaj rozwoju osobistego. Ideologia Nowej Ery akceptuje wierzenia większości systemów religijnych poza chrześcijaństwem, gdyż neguje fakt, że człowiek jest z natury zły, że Jezus Chrystus jest jedynym Zbawicielem świata i że jedynym źródłem duchowego pokoju człowieka jest zawarcie przymierza z Jezusem Chrystusem i posłuszeństwo Jego słowom.

 

Wyznawcy ideologii New Age nie wierzą w istnienie jednej prawdy, która obowiązuje wszystkich ludzi, na rzecz twierdzenia, że istnieje wiele równoległych prawd, które mogą doprowadzić człowieka do zbawienia. Ideologia Nowej Ery to duchowość na którą wystarczy się otworzyć, dlatego jej wyznawcy nie należą do jakiejś jednej organizacji, ani nie kierują się spisanymi regułami, gdyż każdy kto się zanurzy w tą okultystyczną duchowość (przez okultyzm, Jogę, Pilates, religie Wschodu, itp.), zaczyna wierzyć w dokładnie te same rzeczy, używając tylko różnej terminologii.

 

Ideologia Nowej Ery jest całkowicie przeciwna wartościom chrześcijańskim, ponieważ łączy w sobie elementy okultyzmu i pogańskich wierzeń, oferując ludziom mistykę, wiarę w harmonię kosmosu, wegetarianizm (prawidłowe żywienie), medytacje, związki partnerskie oraz własną intuicję, jako najlepszy sposób poznania duchowej rzeczywistości. Obok feminizmu, ekologii i mistyki jest tam wiara w UFO, okultyzm, wszelkie odmiany magii, hinduizmu, gnozy i kultu aniołów połączonego ze spirytyzmem. Innymi słowy, ideologia Nowej Ery, wbrew temu czego uczy Słowo Boże, stara się przekonać ludzi do szukania tylko tego, co ich zadowoli i co łączy, odrzucając wszystko, co dzieli, gdyż tylko w ten sposób można połączyć kulturowy dorobek narodów w jedną uniwersalną religię, możliwą do przyjęcia dla wszystkich ludzi, niezależnie od pochodzenia, koloru skóry i wyznawanych wartości. Dlatego z ideologią Nowej Ery potrafi się utożsamić każdy człowiek negujący prawdy biblijne, a fascynacja mistyką, ekologią, okultyzmem i przenikaniem kultur jest najbardziej widoczna w "wyzwolonych" środowiskach, które odrzucają wartości biblijne, typu: LGBT, feministki, aktorzy, muzycy, malarze, pisarze i YouTube'rzy - co ma oczywiste przełożenie na myślenie społeczeństw.

 

GŁÓWNE CECHY IDEOLOGII NOWEJ ERY

 

1. Okultyzm, religie wschodu, wiedza tajemna i wszystkie pokrewne praktyki, są postrzegane jako wyższa świadomość. Zaliczają się do tego wszystkie wierzenia panteistyczne, w których świat jest emanacją bóstwa, a także reinkarnacja i system trójdzielny, który pomiędzy światem fizycznym a światem duchowym, umiejscawia świat pośredni.

 

2. Kontrola umysłu. Istnieje co najmniej kilkanaście odmian kontroli umysłu praktykowanych przez wyznawców Nowej Ery; tj: coaching, wizualizacja, siła umysłu, metoda Silvy, Joga, Zen, itp.

 

3. Naturalizm czyli powrót do natury i związany z tym styl życia, zgodny z prawem karmy, oraz hinduistyczna filozofia prawidłowego żywienia mająca w podtekście wegetarianizm, geo-biologię i medycynę alternatywną, a także leczenie antropozoficzną homeopatią Rudolfa Steinera.-

4. Holistyczna jedność w różnorodności, czyli tworzenie braterstwa wszystkich ludzi o tzw. wyższej świadomości, bez podziału na rasy, religie, płeć, pochodzenie społeczne oraz kolor skóry.

 

Duchowość New Age, najsilniej zaczęła oddziaływać na kościoły chrześcijańskie przez Ruch Synkretyczny, stworzony przez środowiska teozoficzne. Jego celem było stworzenie jednego systemu religijnego, opartego na świeckich metodach zarządzania i panteizmie (boskości widzianej w drugim człowieku i w naturze), oraz jedności kulturowej i cywilizacyjnej (pluralizm, tolerancja, relatywizm, popkultura). Ruch Synkretyczny ustanowił w 1893 r. Parlament Religii Świata (World Parlament of Religions), który następnie powołał w Stanach Zjednoczonych Światowe Braterstwo Wiar (1924 r.). Dzisiaj ta idea jest wdrażana przez Światową Radę Kościołów i Globalne Forum Chrześcijańskie, pod które podlega Światowy Alians Ewangeliczny wraz ze swoimi filami i podległymi organizacjami, co wywołuje tak wiele rozterek wśród nieświadomych tego faktu chrześcijan.

 

Przykładem synkretyzmu było ekumeniczne spotkanie przedstawicieli wszystkich nurtów religijnych w Asyżu (1986). Od tego czasu, głównie za sprawą Billy Grahama, teozoficzni kaznodzieje zainfekowali synkretyczną duchowością wszystkie kościoły chrześcijańskie na całym świecie.

 

Takich kaznodziejów można rozpoznać po tym, że są bardzo aktywni i bardzo ekumeniczni, ale żyją według ciała i nie wydają owoców opamiętania, a o Bogu mówią bardzo ogólnikowo (zazwyczaj w oderwaniu od Słowa Bożego), aby wyprzeć z umysłów ludzi wszelką jednoznaczność i prostą wiarę w słowa Jezusa Chrystusa, które zawsze relatywizują, nadając im cielesny lub mistyczny wymiar. Nigdy też nie skupiają się na życiu zgodnym z Bożym Słowem, tylko na rozwoju osobistym, edukacji, równości społeczno-kulturowej, walce z ubóstwem, pomocy, przywództwie, mentoringu i globalnym przebudzeniu. Nieustannie organizują też jakieś konferencje, kursy, warsztaty, zjazdy i szkolenia liderów, których rzeczywistym celem jest skierowanie chrześcijan na błędne tory - aby wciągnąć ich w tworzenie globalnego systemu religijnego, który w Nowym Porządku Świata ma przejąć funkcję dzisiejszej pomocy społecznej.

 

Osoby zainfekowane tą duchowością mają też bardzo podobne doświadczenia duchowe, które dzisiaj można zauważyć w prawie wszystkich kościołach. Nie mam teraz na myśli mówienia obcymi językami, tylko nagłe wpadanie w trans, mistyczne wizje i wewnętrzne doznania, padanie pod mocą, bezwiedne telepanie ciała lub widzenie rzeczy paranormalnych, które nie pokrywają się z Pismem. W ten sposób synkretyczni wyznawcy New Age osiągają tzw. „jedność w różnorodności” (słowo klucz wśród wyznawców New Age), oraz ideologiczne braterstwo, nazywane „globalną świadomością” (słowo klucz wśród wyznawców New Age).

 

Jednak Słowo Boże nie mówi o wielkim przebudzeniu, ani o globalnej świadomości w czasach końca, tylko o pojawieniu się wyjątkowo dużej ilości fałszywych proroków i niespotykanym dotąd zwiedzeniu, które Biblia nazywa ostrym obłędem spadającym na wszystkich ludzi, którzy negują prawdę, bo bardziej umiłowali grzeszne życie oraz kłamstwa, które je usprawiedliwiają.

 

Mniej więcej o tym mówią nauki demonów, o których wspomina apostoł Paweł w 1 Liście do Tymoteusza 4:1-3, a które zwiedzeni chrześcijanie nazywają globalnym przebudzeniem, a oficjalni wyznawcy New Age „odwiecznym planem duchowej hierarchii mistrzów starożytnej mądrości”, który ma unicestwić chrześcijaństwo. To właśnie w tym kontekście Jezus powiedział, że chociaż teraz zwleka, to we właściwym czasie „szybko weźmie w obronę swoich wybranych, którzy wołają do niego dniem i nocą”. Jednak ta obietnica dotyczy tylko tych, u których Jezus znajdzie wiarę w swoje słowa, podczas swojego powrotu na ziemię? (Łuk 18:7-8).

 

 

Mobile menu
Prawo Morza Trybunał Prawa Naturalnego przeciwieństwo